Η Αψιού συμμετείχε ενεργά σε μια σειρά από αγώνες για προάσπιση της. Οι κάτοικοι του χωριού έλαβαν μέρος στους Βαλκανικούς πολέμους, στους Παγκόσμιους πολέμους, στον αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α, στα γεγονότα του 1963, καθώς και στον πόλεμο του 1974.
Η συμμετοχή της Αψιού στους Βαλκανικούς πολέμους επισφραγίστηκε με τη θυσία του Κυριάκου Κυριακίδη στη μάχη για την απελευθέρωση των Ιωαννίνων. Το όνομα του αναγράφεται σε μνημείο αγώνος, το οποίο ανεγέρθη προς τιμήν αγωνιστών των βαλκανικών πολέμων στην αυλή της εκκλησίας της Αγίας Νάπας στη Λεμεσό.
Ιδιαιτέρως ενεργή θεωρείται η συμβολή των κατοίκων της Αψιού στους Παγκόσμιους Πολέμους. Σαφέστερα, στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο κατατάχθηκαν στον ελληνικό στρατό αρκετές δεκάδες κατοίκων του χωριού. Μερικοί από τους αγωνιστές του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου είναι Α. Κυριάκου, ο Χριστόφορος Χριστοφόρου, ο Ιάκωβος Βοσκαρίδης, Κωστής Παναγή-Φιάκκας, Γεώργιος Κουρτελής, Πολλής Ιωάννου, Μιχαήλ Καβαζής και πολλοί άλλοι.
Στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο αγωνίστηκαν ο Παύλος Μελάς, ο Δήμος Κ. Πέλεντρος, ο Χρύσανθος Βοσκαρίδης, ο Δημήτρης Απαισιώτης, ο Γρηγόρης Κ. Φιάκκας, ο Γεώργιος Σώτος, ο Ευαγόρας Παφίτης, ο Μιχαήλ Μαναγρίτης , ο Πολύκαρπος Αναστάση, ο Παύλος Στυλιανού, Κριτωνής Δημητρίου, Απαισιώτης Πέτρος, η Ναυσικά Παπαδοπούλου, ο Αντρέας Πολλή και ο Πολλής Ιωάννου. Πολλοί απ’ αυτούς έζησαν την σκληρότητα του πολέμου μέσα από την αιχμαλωσία.
Οι αντιξοότητες του πολέμου, αποτυπώνονται με σαφήνεια στη διήγηση ενός παλαίμαχου του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, του Παντελή Ι. Παφίτη. Εν συνεχεία, παρατίθενται συγκινητικά αποσπάσματα από την αφήγηση του. Ειδικότερα, ο Παφίτης αναφέρει: «Κατά την υποχώρηση πήγαμε στο Ναύπλιο και στη συνέχεια στην Καλαμάτα, όπου μας συνέλαβαν οι Γερμανοί- Μάιος του 1941. Εννιά χιλιάδες άτομα μας κουβάλησαν στην Κόρινθο και με τρένο μέσα από απερίγραπτες ταλαιπωρίες φτάσαμε στο Μπρούκς της Γερμανίας». Συμπληρώνει με ιδιαίτερη συγκίνηση «φάνηκα τυχερός που έμεινα ζωντανός. Το Μάη του 45 μας ελευθέρωσαν οι Ρώσσοι.
Το χωριό συνέβαλε και στον Εθνικό Απελευθερωτικό Αγώνα του 1955-59 κατά της Αγγλικής Αποικιοκρατίας. Το χωριό αποτέλεσε χώρο φιλοξενίας των καταζητούμενων και παράλληλα, σημαντικό κέντρο τροφοδοσίας των αγωνιστών.
Το εθνικό φρόνημα και η πίστη στα ιδανικά των κατοίκων του χωριού, διαφαίνονται έντονα από την συμμετοχή τους στην Ε.Ο.Κ.Α, την Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών. Συγκεκριμένα, ο Χαράλαμπος Στυλιανού και ο Κύπρος Μιχαηλίδης υπέφεραν τα δεινά των βασανιστηρίων στα κρατητήρια της Λευκωσίας. Ο Πολλής Ιωάννου, κάτοικος του χωριού έφτιαξε το κρησφύγετο του Διγενή στη Λεμεσό και το συντηρούσε μέχρι του θανάτου του.
Στα γεγονότα του 1963 αλλά και στον πόλεμο του 1974, η Αψιού έδωσε ηρωικά το παρόν της. Ο καταδρομέας Βάσος Βασιλείου τραυματίστηκε στον Πενταδάκτυλο, ενώ ο Δημητράκης Απαισιώτης έπεσε μαχόμενος στην Κερύνεια. Από το χωριό καταγόταν και ο αστυνομικός Χριστόδουλος Συμεωνίδης, ο οποίος αποτελεί θύμα των μαύρων σελίδων του πραξικοπήματος.
Αναντίλεκτα, η Αψιού επέδειξε απαράμιλλη αγωνιστικότητα σε κάθε απελευθερωτικό αγώνα. Τα σκληρά χρόνια των πολέμων επιζούν ακόμη και σήμερα στις αναμνήσεις και στις διηγήσεις των κατοίκων του χωριού.
Πηγή:
«Εθνικοί Αγώνες» από Αψιού-Αργυρούπολη, Αδελφοποίηση, Αψιού 2005
